Een werknemer in de horeca van een vakantiepark werkte jarenlang structureel méér uren dan waarvoor hij betaald kreeg. Zijn contract was voor een 38-urige werkweek, maar in drukke weken werkte hij soms tot 70 uur. Deze overuren werden nooit uitbetaald of gecompenseerd, terwijl dit volgens de toepasselijke cao wel verplicht was.
De werknemer stapte naar de rechter en vorderde betaling van achterstallig loon, inclusief overuren en correctie op vakantietoeslag. De werkgever voerde aan dat hij geen exact overzicht had van de gewerkte uren.
De kantonrechter stelde vast dat de werkgever geen correcte urenadministratie had bijgehouden – een duidelijke schending van de cao-verplichtingen. Omdat het daardoor lastig was om precies te bepalen hoeveel overuren waren gemaakt, maakte de rechter een redelijke schatting: meer dan 1.600 overuren. Het vakantiepark moest deze alsnog vergoeden.
Ook oordeelde de rechter dat deze overuren meetellen bij de berekening van het vakantieloon. Structureel overwerk moet dus worden meegenomen in het totale loonpakket.
Wat deze zaak bijzonder maakt:
- Werkgevers hebben de plicht om overuren goed te registreren; als ze dat niet doen, werkt dat in hun nadeel bij een rechtszaak.
- Cao-afspraken zijn bindend, ook als de praktijk anders is ingericht.
- Structureel overwerk moet niet alleen worden uitbetaald, maar ook verwerkt worden in zaken zoals vakantiegeld.
- De rechter mag, bij gebrekkige administratie, zelf een inschatting maken van de overuren.
Deze zaak onderstreept hoe belangrijk het is voor werkgevers om de cao correct toe te passen én hun administratie op orde te hebben – anders lopen ze het risico op forse nabetalingen.