De zaak van de IT-consultant die overstapte naar een concurrent

(Rechtbank Midden-Nederland, 2020)

Achtergrond

Een ervaren IT-consultant werkte bij een middelgroot consultancybureau dat zich specialiseerde in cloud-oplossingen. In zijn arbeidsovereenkomst stond een non-concurrentiebeding: na uitdiensttreding mocht hij twaalf maanden lang geen werkzaamheden verrichten voor een directe concurrent, in dezelfde regio.

Na zijn vertrek ging hij direct aan de slag bij een ander IT-bedrijf — dat dezelfde diensten aanbood en ook in dezelfde regio actief was. Daarbij ging hij bovendien aan projecten werken voor een voormalige klant van zijn vorige werkgever.

Zijn oude werkgever stapte naar de rechter en eiste dat het concurrentiebeding werd gehandhaafd en dat de werknemer direct zou stoppen bij de nieuwe werkgever, op straffe van een dwangsom.

Juridische kern

De rechter moest beoordelen:

  • Is het concurrentiebeding geldig en redelijk?
  • Wordt het bedrijfsbelang van de oude werkgever daadwerkelijk geschaad?
  • Is het beding noodzakelijk ter bescherming van dat belang?
  • En hoe zwaar weegt dit tegenover het recht van de werknemer om een vergelijkbare baan te hebben?

Uitspraak

De rechter oordeelde als volgt:

  • Het concurrentiebeding was geldig overeengekomen (schriftelijk en bij een arbeidsovereenkomst voor onbepaalde tijd).
  • De werknemer had kennis van klanten, prijzen en technische processen van zijn oude werkgever.
  • Door nu voor een directe concurrent te gaan werken én een oude klant te bedienen, liep de oude werkgever daadwerkelijk concurrentieschade op.
  • Het belang van de werkgever woog hier zwaarder dan het belang van de werknemer om deze specifieke functie bij de concurrent te vervullen.

De rechter handhaafde het concurrentiebeding volledig:

  • De werknemer moest per direct stoppen bij zijn nieuwe werkgever.
  • Bij overtreding zou hij een dwangsom van €500 per dag moeten betalen.

Waarom is deze zaak belangrijk?

  • Het bevestigt dat concurrentiebedingen juridisch afdwingbaar zijn — zeker in specialistische sectoren zoals IT.
  • De rechter kijkt naar concrete risico’s voor het oude bedrijf, zoals klantverlies of kennisoverdracht.
  • Werknemers moeten zich realiseren dat zo’n clausule niet zomaar genegeerd kan worden, zelfs niet na jaren trouwe dienst.